„Jeśli dzieci żyją otoczone krytyką, uczą się potępiać.
Jeśli żyją otoczone wrogością, uczą się walczyć.
Jeśli żyją otoczone strachem, uczą się być pełne obaw.
Jeśli żyją otoczone żalem, uczą się żałować samych siebie.
Jeśli żyją otoczone wyśmiewaniem, uczą się być nieśmiałe.
Jeśli żyją otoczone zazdrością, uczą się zazdrościć.
Jeśli żyją otoczone wstydem, uczą się poczucia winy.
Jeśli żyją otoczone zachętą, uczą się wiary we własne siły.
Jeśli żyją otoczone tolerancją, uczą się cierpliwości.
Jeśli żyją otoczone pochwałą, uczą się wdzięczności.
Jeśli żyją otoczone akceptacją, uczą się kochać.
Jeśli żyją otoczone aprobatą, uczą się lubić siebie.
Jeśli żyją otoczone uznaniem, uczą się, że dobrze jest mieć jakiś cel.
Jeśli żyją otoczone dzieleniem się, uczą się szczodrości.
Jeśli żyją otoczone szczerością, uczą się prawdomówności.
Jeśli żyją otoczone uczciwością, uczą się sprawiedliwości.
Jeśli żyją otoczone dobrocią i troską, uczą się szacunku.
Jeśli żyją otoczone bezpieczeństwem, uczą się wiary w siebie i ludzi.
Jeśli żyją otoczone przyjaźnią, uczą się, że świat jest dobrym miejscem do życia.”

Dzieci uczą się tego, czym żyją
Wess Stafford, Dean Merrill, „Zbyt małe, by zignorować”